पुढारी
--------------------
काय सांगू तुम्हाला आहे कोण मी ?
लहानपणापासून होती कुठेतरी कमी
जमतचं नव्ह्ते हो मला काही काम
शाळेत तर नापासांमध्ये माझे नाम
शाळेमंदी लय बोलायचे मला टाकून
उभे करायचे वर्गाबाहेर अंगठे धरून
मास्तुरया बापासमोर फटाफटा देई गाली
बाप पण काढायचा आवाज कानफटाखाली
ही नाचक्की सहन करत, सुटलो एकदाचा शाळेतून
गेलो कॉलेज मंदे पन, शिकायचे नव्ह्ते मनातून
शिकायला जरी असलो मी सो सो आणि नाजूक
घाबरून व्हायची पोरे माझ्या समोर भावूक
बनवला मी मग माझा एक छोटा गट
केली जर कुठल्या सरांनी अतिच वटवट
मग आमचा गट ,धावून जायचा खास
व्हायची माझ्यासारखी पोरे मग मेरीट मध्ये पास
एकुण सगळे बघता लावला पालकान्नी डोक्याला हाथ
त्यान्ना वाटले म्हातारपणी मिळनार नाही पोराची साथ
म्हातारा भडकला आणि बोलावले २-३ तांन्त्रिक
सगळे फोल नाही उपयोग , असू दे अंगार वा मांन्त्रिक
तेवढ्यात आमच्या गल्ली मध्ये आल्या विलेक्शन
सम्दया पोरान्नी केले माझे एक मुखाने सेलेक्शन
बापाने धरला हात आणि ओढत आणला घरात
माई आली मधी म्हण्टली एवढी एलेक्शन द्या पदरात
मग पुढे काय विचारता विलेक्शन वर विलेक्शन
सगळीकडे आपलीच व्हायची बर का सेलेक्शन
हळू हळू बाप पन म्हन्टला गड्या लै भारी
तुझ्यातले गुण नाही ओळखले चूक झाली माझी खरी
आता मी एक मोऒऒऒठा झालो आहे पुढारी
आमच्याच मास्तरला ठेवलाय आहे दफ्तरी
आणि आमच्या शाळेतील येनारे सगळे अव्वल नम्बरी
हाफिसात माझ्या कडे लावतात आज काल हजेरी
~Vijay
काव्य क्षेत्रातले आपले पुढारीपण आम्ही एकदम कबूल करतो, विजयराव!
ReplyDelete