अपेक्षा

अपेक्षा

-----------------------------------------------------------------------------

असतील जगात अनेक प्राणी , मानव कोणी तर पक्षी कोणी

नाना स्वभाव , नाना भावना , नाना चिंता , नाना कामना

असला कुठलाही समाजस्तर , त्याचा लाभ होईस्तोवर

आपले स्थान त्याच्या मस्तकावर , अक्कल येते घसरल्यावर

अनेक शिक्षा , अनेक कक्षा , सर्व ठायी किंतु अपेक्षा

मोडता ती सलते शिक्षा , वाटते नसती ठेवली अपेक्षा त्यापेक्षा

अपेक्षेवरती असे आयुष्यचक्र ,

तत्पूर्तीसाठी कोणी लडिवाळ, तर कोणी वक्र

पाल्याच्या पालकाकडून, नोकराच्या मालकाकडून ,

थोर बसले अपेक्षा ठेवून, गेले जीवन मात्र सडून

देवकृपेने अवतरला बालक

तेच मूळ अपेक्षा ठेवती पालक

होईल माझा बाल्य आज्ञाधारी

जीवन इमारत अपेक्षा पायरी

मी वाढविला , मी शिकविला

मी पाळला , मी सांभाळला

मी खर्च केला , मी जगविला

मी पोसला , मी सोसला

माझे मन , त्याचे जीवन

आता काळ माझा जवळ

आला का अपेक्षापुर्तीचा काळ ?

हे पाल्या तूच पोस , तूच सांभाळ

तुटती स्वप्ने , ठरे अपेक्षा खोटी

पाल्य झाला कठोर , का मोडली का काठी ?

होता होता मी गेलो शाळेच्या दारात

रोज वदे नवी अपेक्षा घरात

प्रेम , ममतेच्या तर कधी अश्रूंच्या भरात

रडता रडता निघे अपेक्षांची बारात

मग महाविद्यालयात , तर कधी नोकरीत

आयुष्यात प्रत्येक पायरीत

अपेक्षाभंगाचे ओझे सावरीत

गेलो पुढे पुढे मी ऎटीत

म्हणून वियोग म्हणे व्हा खंबीर

हे वीरा धर जरा धीर

सोडूनी अपेक्षेचा पक्ष

कर स्वप्रवृत्ती निर्मळ निरपेक्ष 

~vijay